|
امکان واگذاری سرپرستی (فرزندخواندگی) کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست به افراد تراجنسی در پرتو کنوانسیون حقوق کودک و حقوق ایران
|
احمدرضا توحیدی   |
| گروه حقوق عمومی- بین‌الملل، دانشکده حقوق، دانشگاه قم، قم، ایران ، ar.tohidi@qom.ac.ir |
|
|
چکیده: (3546 مشاهده) |
مقدمه: یکی از پدیده‌های مرتبط با توسعه دانش پزشکی، موضوع تغییر جنسیت افراد تراجنسیتی (Ts) است که پس از انقلاب اسلامی در ایران با تفسیر موسع از نظر فقهی مطروحه حضرت امام‌خمینی(ره) که ناظر بر دوجنسیتی‌ها (یا آنچه بعضاً خنثی می گویند) بوده است و توسل به جراحی بازآرایی جنسی و ایجاد آلت تناسلی مصنوعی یا ناقص که امکان باروری ندارند، می‌کنند. لذا هدف مطالعه حاضر تبیین امکان سرپرستی و فرزندخواندگی کودکانِ بی‌سرپرست و بدسرپرست توسط افراد تراجنسی که سابقه اختلالات روانی- رفتاری داشته و دارند، بود؛ خصوصاً آن که قانون ساکت است.
روش حاضر تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر مطالعه کتابخانه‌ای اسناد و فیش‌برداری و همچنین اخذ مصاحبه و استفتا بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به استدلالات حقوقی و فقهی، نظریه اداره کل حقوقی قوه قضاییه و توجه به اصل مصلحت و بهترین منفعت کودک که در مفاهیم بنیادین حقوق ایران و کنوانسیون حقوق کودک درج شده است، واگذاری سرپرستی کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست به افراد تراجنسی چه قبل از انجام جراحی تغییر جنسیت و چه بعد از آن مجاز نبوده و این امر خلاف اصل مصلحت و اصل احتیاط است؛ چرا که با تغییر جنسیت افراد دارای اختلال هویت جنسی (تراجنسی) خلقت اولیه انها تغییر نکرده و صرفاً ظواهر فیزیکی با عمل جراحی تبدّل یافته است و ژنوم آنها همان جنسیت اول بوده و خواهد بود و کلکسیونی از اختلالات روانی و رفتاری را تجربه نموده یا همراه دارند، در حالی که حق کودکان، داشتن خانواده‌ای خالی از مشکلات و اختلالات روانی و جنسیتی است. |
|
| واژه‌های کلیدی: سرپرستی، فرزندخواندگی، کودکان، حقوق پزشکی، تراجنسی، جراحی تغییر جنسیت |
|
|
متن کامل [PDF 394 kb]
(1298 دریافت)
|
نوع مقاله: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
فقه و حقوق
دریافت: 1398/5/22 | ویرایش نهایی: 1399/11/11 | پذیرش: 1399/2/28 | انتشار الکترونیک: 1399/5/1
|
|
|
|
|
|
