1- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران ، arash_alipour@yahoo.com 2- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران
چکیده: (2975 مشاهده)
اهداف: شناسایی ژنتیکی یک روش استاندارد و کارآمد برای شناسایی افراد و بررسی موارد ادعای خویشاوندی است. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه خویشاوندی به کمک نشانگرهای Y-STR و STR اتوزومی بود. مورد و روش‌ها: این گزارش موردی مربوط به یک پرونده رابطه خویشاوندی است که با نمونه‌گیری در دسترس ۷ عضو خویشاوند مراجعه‌کننده به پزشکی قانونی در سال ۱۳۹۹ انجام شد. این اعضا، ۲ مرد و ۲ زن فاقد شناسنامه و ۳ مرد واجد شناسنامه با ادعای نسبت عمو-برادرزاده و عمه-برادرزاده بودند. پس از احراز هویت و اخذ شرح حال کامل افراد معرفی‌شده، شجره‌نامه رسم شد. نمونه خون افراد به‌کمک نشانگرهای STR اتوزومی و Y-STR با استفاده از کیت‌های Yfiler™ Plus و GlobalFiler™ Express مورد بررسی قرار گرفت و با دستگاه ژنتیک‌آنالایزر ABI ۳۵۰۰® الکتروفورز شدند. از آنجا که برای اثبات رابطه نسبی مورد ادعا، بایستی پدر مشترک فرزند پدربزرگ مشترک باشد، لذا وراثت آللی بین ایشان مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشانگر Y-STR، بیانگر عدم رد رابطه نسبی عمو-برادرزادگی مورد ادعا بود. اما نتایج بررسی نشانگر STR اتوزومی، نشان‌دهنده وضعیت Amelogenin Y-null در پروفایل‌های همه افراد مذکر شجره‌نامه بود. مقایسه پروفایل‌های ژنتیکی به‌دست‌آمده، بیانگر عدم وراثت آلل اجباری پدری در ۴ لکوس D۸S۱۱۷۹، D۲S۴۴۱، THO۱ و D۱۰S۱۲۴۸ بین A و H بود که به‌طور قطع وجود رابطه پدری-فرزندی بین این ۲ فرد را نفی کرد؛ از این رو، رابطه نسبی عمو-برادرزاده و عمه-برادرزاده مورد ادعا رد شد. نتیجه‌گیری: برای بررسی روابط نسبی پیچیده بایستی از نشانگر STR اتوزومی استفاده کرد و به‌کارگیری نشانگرهای Y-STR می‌بایست تنها به بررسی ژنتیکی نمونه‌های مردانه در تجاوزات جنسی، صحنه‌های جرم و موارد رد رابطه ابوت محدود شود.
Alipourtabrizi A, Hedjazi A, Shohoudifar S, Sajadian M, Hoseyni S. Report on the Use of Autosomal STR Markers in Resolving a Kinship Case. Iran J Forensic Med 2020; 26 (2) :173-177 URL: http://sjfm.ir/article-1-1150-fa.html
علیپور تبریزی آرش، حجازی آریا، شهودی‌فر شادی، سجادیان مریم، حسینی سمانه. گزارش استفاده از نشانگر STR اتوزومی در حل یک پرونده رابطه خویشاوندی. مجله پزشکی قانونی ایران. 1399; 26 (2) :173-177
