1- گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران. 2- گروه آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران 3- گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران 4- گروه آناتومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران ، s.mahakizadeh@abzums.ac.ir
چکیده: (2308 مشاهده)
مقدمه:تخمین طول اندامها بر اساس قطعات باقیمانده از هریک ازاندامها، از مهمترین چالشها در میان آناتومیستها و متخصصان پزشکی قانونی است. هدف از این مطالعه، ارزیابی رابطه طول اندام فوقانی با طول سگمنتهای اندام فوقانی برای استخراج فرمول رگرسیون جهت تخمین طول اندام فوقانی بود. مواد و روش‌ها: چهار مؤلفه طول اندام فوقانی ، طول بازو، طول ساعد و طول دست در 199 دانشجوی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران (18-25 سال) اندازه‌گیری شد. سپس با استفاده از نرم افزار16SPSSداده‌ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند و مدل رگرسیون خطی برای تخمین طول اندام فوقانی تهیه شد. نتایج: با بررسی همبستگی پیرسون در کل جامعه آماری مورد مطالعه، رابطه مستقیم بین طول کل اندام فوقانی و طول بازو، طول ساعد و طول دست دیده شد. (به ترتیب p=0.836، p=0.824،p=0.803،p=0.0001) نتیجه گیری: بنابر نتایج به‌دست‌آمده در این پژوهش، طول بازو و ساعد دارای ارزش بیشتری نسبت به طول ساعد برای تخمین طول اندام فوقانی می‌باشند.
