1- گروه پزشکی قانونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 2- مرکز تحقیقات طب، قرآن و حدیث، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران ، msaberihaji@yahoo.com 3- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران 4- مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت، تهران، ایران
چکیده: (1677 مشاهده)
مقدمه: همسرآزاری به معنای اعمال هرگونه خشونت از سوی همسر یا شریک جنسی است و از معضلات اجتماعی امروزه بوده که به‌صورت خشونت جسمی، خشونت روانی ـ عاطفی و خشونت جنسی مشاهده می‌شود. هدف این مطالعه بررسی الگوها و عوامل خطر همسرآزاری در مراجعه‌کنندگان به پزشکی قانونی شهر تهران طی سال‌های ۱۳۹۸ تا ۱۳۹۹ بود. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی و مقطعی بود. بر اساس معیارهای ورود و خروج ۳۲۲ نفر طی ۲ سال وارد مطالعه شدند. جمع‌آوری اطلاعات دارای دو بخش متغیرهای دموگرافیک و فرم کوتاه پرسشنامه تجربه همسرآزاری بود. در نهایت داده توسط نرم‌افزار SPSS ویرایش ۲۴ تحلیل شدند. یافته‌ها: بر اساس نمرات پرسشنامه، بیشترین الگوی همسرآزاری، خشونت کلامی است. خشونت جسمی سنگین، کمترین الگوی فراوانی را دارد. از لحاظ رتبه‌بندی، الگوی خشونت عاطفی، خشونت جسمی سبک و خشونت جنسی بعد از خشونت کلامی قرار دارند. در بررسی عوامل مرتبط با همسرآزاری، رابطه معناداری بین سن همسر زنان قربانی، تحصیلات زنان و همسران آنها، نوع سکونت، تعداد فزرندان و سابقه همسرآزاری با بروز همسرآزاری به‌دست آمد (۰۵/۰<P). با این حال، بین سن زنان قربانی همسرآزاری، محل سکونت و سال‌های گذشته از ازدواج با بروز همسرآزاری رابطه معناداری به‌دست نیامد (۰۵/۰<P). نتیجه‌گیری: اگرچه در مطالعات قبلی، بیشترین فراوانی را خشونت عاطفی یا روانی به خود اختصاص داده، اما در مطالعه حاضر خشونت کلامی به عنوان شایع‌‌‌ترین نوع همسرآزاری به‌دست آمده است. بنابراین سیاست‌های پیشگیرانه و طراحی مداخلات مورد نیاز در سطوح مختلف جامعه لازم است.
