1- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران 2- گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران ، j.khayatzadeh@mshdiau.ac.ir 3- گروه زیستشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (2171 مشاهده)
مقدمه: آنتروپومتری روشی است که برای اندازهگیری ابعاد بدن انسان در جمعیتهای مختلف در پزشکی و صنعت به کار گرفته میشود. نسبت اندازه طول انگشتان ۲D:۴D میتواند به عنوان یک نشانگر زیستی در ارتباط با برخی از بیماریها در افراد باشد. در برخی از مطالعات اختلاف معناداری بین۲D:۴Dگروههای بیمار و سالم را گزارش کردهاند. ناشنوایی ژنتیکی شایعترین نقص حسی در جوامع بشری است. هدف از مطالعه حاضر، استفاده آسان و در دسترس از ویژگیهای قابل اندازهگیری دست برای شناخت زودرس اختلال ناشنوایی است. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی مشاهدهای ۱۲۰ دختر ناشنوای ژنتیکی و ۲۰۰ دختر سالم ۷ تا ۱۱ ساله در ۴ رده سنی ساکن در شهر مشهد بررسی شدند. طول انگشتان اشاره و حلقه در سطح داخلی هر دو دست توسط کولیس دیجیتالی اندازهگیری و الگوی رشد ۲D و ۴D و نسبت ۲D:۴Dدر دختران سالم و ناشنوا بین دست چپ و راست با نرمافزارهای Excel و SPSS تحلیل شد. یافتهها: ارزیابی الگوی رشد انگشت ۲D و ۴D در دختران سالم و ناشنوا نشاندهنده وجود تقارن در این دو گروه بود (به جز رده سنی ۸-۹ سال)، همچنین نسبت ۲D:۴Dدر دست چپ افراد سالم در مقایسه با دست چپ افراد ناشنوا در گروه سنی ۱۰-۹ سال و در دست راست افراد سالم در مقایسه با دست راست افراد ناشنوا در گروههای سنی ۸-۷ سال و ۹-۸ سال نشاندهنده اختلاف معنادار در سطح خطای ۰.۰۵ بود. نتیجهگیری: به نظر میرسد بتوان با گسترش مطالعات مشابه، از اندازههای آنتروپومتریک بدن به عنوان پیشآگاهی مناسب در تشخیص هویت اختلالات مربوطه استفاده کرد.
