1- گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بینالمللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران 2- گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران 3- گروه روانپزشکی، بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، m-effatpanah@tums.ac.ir
چکیده: (1904 مشاهده)
مقدمه: کووید-۱۹ در افردا سالمند تظاهرات بالینی جسمی و روانی شدیدتری نسبت به افراد جوان ایجاد میکند. بر این اساس افراد سالمند آسیبپذیری بیشتری در برابر کووید-۱۹ دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین امید به زندگی و اضطراب مرگ در سالمندان زن با نقش میانجی اضطراب ناشی از کووید-۱۹ و سرسختی روانشناختی بود. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش حاضر شامل سالمندان زن بالای ۶۰ سال شهر قزوین بود که از بین آنها ۲۶۵ نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر و همکاران، پرسشنامه سرسختی روانشناختی اهواز، پرسشنامه اضطراب کووید-۱۹ و مقیاس اضطراب مرگ کالت-لستر بود. برای تحلیل مدل علی از الگویابی تحلیل مسیر استفاده شد. یافتهها: نتایج تأثیر مستقیم و معناداری را بین سرسختی روانشناختی (۰۱/۰P< و ۳۲/۰-=β)، امید به زندگی (۰۱/۰P< و ۲۸/۰-=β)، اضطراب ناشی از کووید-۱۹ (۰۱/۰P< و ۵۵/۰=β) با اضطراب مرگ نشان داد. همچنین تحلیل نقش میانجی با روش بوت استراپ نشان داد که متغیرهای سرسختی روانشناختی و اضطراب ناشی از کووید-۱۹ در ارتباط بین امید به زندگی و اضطراب مرگ نقش میانجی دارند. نتیجهگیری: همانطور که نتایج آماری نشان داد اضطراب ناشی از کووید-۱۹ و سرسختی روانشناختی نقش میانجی در ارتباط بین امید به زندگی با اضطراب مرگ در سالمندان زن ایفا میکنند. بنابراین در تدوین مداخلههای روانشناختی بهمنظور کنترل و درمان اضطراب مرگ در سالمندان زن، باید به نقش امید به زندگی، سرسختی روانشناختی و اضطراب ناشی از کووید-۱۹ توجه ویژه مبذول شود.
