1- گروه حقوق کیفری و جرم‌شناسی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران 2- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران ، Aryahedazi.research@gmail.com 3- گروه حقوق، واحد آمل، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران
چکیده: (33 مشاهده)
مقدمه: از جمله مهمترین مسائلی که در ارتباط با کودکان مطرح می گردد، مساله رشدجزایی و معیارهای احراز آن می باشد. قدر متیقن، عدم کفایت "سن" به عنوان معیاری دقیق درجهت احرازچنین حقیقتی می باشد. چه اینکه احراز رشدجزایی کودکان، فرایندی پیچیده و چند وجهی می باشد که لازمه آن مورد سنجه قراردادن کودک، در حوزه های مختلف روانی می باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی و مقطعی می باشد که با بررسی کلیه پرونده های مجرمین زیر ۱۸ سال ارجاعی به کمیسیون روانپزشکی قانونی خراسان شمالی با عنوان " احراز رشد جزایی" در بازه زمانی سه ساله، در حوزه های شناختی و روانی، میزان احراز رشدجزایی مورد سنجه قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان می دهد که ۷۴ درصد متهمین زیر ۱۸ سال ارجاعی به کمیسیون روان فاقد رشدجزایی می باشند. در حالی که ۲۶ درصد از این متهمین از رشدجزایی کافی برای انتساب بزه ارتکابی برخوردار بودند. همچنین مشخص گردید از متهمینی که رشدجزایی آنان احراز نگردیده، ۵۹ درصد به خاطر عدم موفقیت در آزمون ها و مصاحبات اخذ شده در حوزه شناختی به رشد کافی جزایی نرسیده اند و ۴۱ درصد عدم موفقیت در آزمون های حوزه روانی سبب عدم احراز رشدشان گردید. نتیجه گیری: آنچه که از بررسی موضوع مذکور به طور واضح و مشهود است، عدم کارکرد مناسب معیار سن برای احراز رشدجزایی اطفال می باشد. چه اینکه ۲۶ درصد از معرفی شدگان به کمیسیون در حالی که هنوز به سن ۱۸ سال نرسیده بودند، اما دارای رشدکافی برای انتساب رفتار مجرمانه بوده اند. همچنین از دیگر نتایج حاصله از بررسی مذکور، می توان به شیوع ارتکاب جرم در اطفال با جنسیت مذکر نسبت به اطفال با جنسیت مونث اشاره نمود که انجام اقدامات پیشگیرانه را نسبت به این جنسیت (مذکر) تقویت می نماید.
