|
کاهش شنوایی کاذب در افراد ارجاعی از مرکز پزشکی قانونی تهران به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان لقمان حکیم
|
| محمد ابراهیم مهدوی1، نوشین مکاری، علی عبدی، لیلا عطار زاده علیا، سید مهدی طباطبایی |
| 1- ، mahdavime@sbmu.ac.ir |
|
|
چکیده: (15780 مشاهده) |
| زمینه و هدف: ارزیابی های پزشکی قانونی شنوایی به درخواست سازمان هایی نظیر پزشکی قانونی، کمیسیون های اظهارنظر پزشکی نظامی، شرکت های بیمه گزار و نیز کارفرمایان به منظور تعیین میزان از کارافتادگی شنوایی در مراکز صنعتی، انجام می شود. در این گونه ارزیابی ها احتمال تمارض در شنوایی به منظور کسب غرامت یا مزایایی مثل طول درمان و معافیت از خدمات رزمی یا خدمت سربازی افزایش می یابد. مطالعه ای در زمینه میزان شیوع کاهش شنوایی کاذب در مراجعین پزشکی قانونی در کشور وجود ندارد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی کاهش شنوایی کاذب در مراجعین پزشکی قانونی به کلینیک شنوایی شناسی بیمارستان لقمان حکیم تهران در سال 1384 انجام شد.
روش بررسی: کلیه مراجعین پزشکی قانونی در سال 1384 از نظر وجود کاهش شنوایی کاذب یا بدتر از واقعی نشان دادن سطح شنوایی، مورد آزمایش قرار گرفتند. از آزمایش های ذهنی (سابجکتیو) و عینی (آبجکتیو) مرسوم شنوایی شناسی برای کشف تمارض استفاده شد.
یافته ها: طی سال 1384 در مجموع 463 نفر (9/60% مرد و 1/39% زن) با اهداف پزشکی قانونی تهران مورد ارزیابی شنوایی قرار گرفتند. 98 نفر از مراجعین (16/21%) کاهش شنوایی کاذب نشان دادند. از 282 مرد مراجعه کننده 59 نفر (9/20% از مردان) و از 181 زن مراجعه کننده 39 نفر (5/21% از زنان) کاهش شنوایی کاذب نشان دادند. هرچند نسبت زنان متمارض بیشتر از نسبت مردان متمارض بوده ولی این تفاوت معنی دار نیست.
نتیجه گیری: کاهش شنوایی کاذب در مراجعین پزشکی قانونی به بیمارستان لقمان حکیم بعنوان یکی از بیمارستان های معتمد مرکز پزشکی قانونی تهران شیوع قابل ملاحظه ای دارد که نشان دهنده نیاز به توسعه مراکز ویژه برای ارزیابی الکتروفیزیولوژیک شنوایی افراد مشکوک به تمارض است. |
|
| واژه‌های کلیدی: کاهش شنوایی کاذب، پزشکی قانونی، شیوع |
|
|
|
نوع مقاله: مقاله پژوهشی |
دریافت: 1389/3/2 | پذیرش: 1399/3/21 | انتشار الکترونیک: 1399/3/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
