|
بررسی درصد فراوانی تکمیل اوراق شرح حال، گزارش عمل جراحی و دستورات پزشک به تفکیک مستندساز در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیمه دوم سال 1386
|
| مهرداد ستاره، حسین باقریان محمودآبادی1، فاطمه امینی، یداله رفعتی فرد، عاطفه ارجمند کیا |
| 1- ، h_bagherian1924@yahoo.com |
|
|
چکیده: (20324 مشاهده) |
| زمینه و هدف: مستندسازی مدارک پزشکی اغلب جهت حفظ حقوق قانونی بیماران، تهیه اطلاعات جهت تحقیقات پزشکی، آموزش کادر مراقبت بهداشتی، مطالعات عمومی و بررسی کیفی به کار می رود. به دلیل اینکه مستندسازی پس از ارایه خدمت به بیمار انجام می شود ممکن است اغلب دقیق و کامل و آن گونه که مطلوب است صورت نگیرد. هدف از انجام این مطالعه بررسی درصد فراوانی تکمیل فرم های شرح حال، گزارش عمل جراحی و دستورات پزشک به تفکیک مستندساز در بیمارستان-های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیمه دوم سال 1386 بوده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی، کاربردی است که به صورت گذشته نگر انجام شده است. جمعیت مورد مطالعه پرونده های بیمارانی بود که در نیمه دوم سال 1386 در بیمارستان های آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری بوده اند و طی همین مدت ترخیص شده اند. در مجموع 1067 پرونده به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها چک لیستی بود که براساس مندرجات اوراق شرح حال ، گزارش عمل جراحی و دستورات پزشک تهیه شده بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (ویرایش دهم) و نرم افزار Microsoft Office Excel 2003 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین درصد فراوانی ثبت داده های هویتی برگ شرح حال، دستورات پزشک و گزارش عمل جراحی توسط منشیان بخش های بیمارستان های مورد مطالعه به ترتیب 57، 56 و 64 درصد بود. میانگین درصد فراوانی ثبت داده های بالینی برگ شرح حال توسط پزشکان 44% بود. میانگین درصد فراوانی ثبت داده های مربوط به عمل جراحی توسط جراحان در برگ گزارش عمل جراحی 71% بود. میانگین ثبت داده ها توسط پرستار اتاق عمل در برگ گزارش عمل جراحی 42% بود. میانگین درصد فراوانی ثبت داده های مربوط به دستورات، توسط پزشک در برگ دستورات پزشک 79% بود.
نتیجه گیری: میزان تکمیل اوراق مورد بررسی توسط مستندسازان در بیمارستان های مورد بررسی در حد مطلوب نبوده و در برخی موارد بسیار ضعیف و ناقص نیز می باشد که این نواقص بنا به دلایل مختلفی از قبیل بی توجهی و کم اهمیت تلقی کردن تکمیل مدارک پزشکی توسط مستندسازان، عدم آموزش مناسب در زمینه تکمیل اوراق پزشکی، زیاد بودن حجم کار مستندسازان و به تبع آن عدم وجود فرصت کافی برای مستندسازی روی می دهد. |
|
| واژه‌های کلیدی: مدارک پزشکی، مستند سازی، استاندارد، استانداردهای مدارک پزشکی |
|
|
|
نوع مقاله: مقاله پژوهشی |
دریافت: 1389/5/19 | پذیرش: 1399/3/21 | انتشار الکترونیک: 1399/3/21
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
