سابقه و هدف: تحقیق در خصوص زمینه‌های تکرار جرم و زندانی شدن، لازم و موثر است زیرا تنها با شناخت صحیح عوامل زمینه‌ساز آن‎ها است که می‎توان در جهت کاهش تکرار زندانی شدن اقدام نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با تکرار زندانی شدن در زندانیان شهرستان تویسرکان انجام شد.

مواد و روش‌کار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- تحلیلی در سال 1391 بر روی 93 نفر از زندانیان شهرستان تویسرکان بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از بین مجموع زندانیان (247 نفر) انتخاب شدند. داده‌ها براساس چک لیست مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، رفتاری و مربوط به جرم جمع‌آوری گردید. پس از جمع آوری داده‎ها، با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کای‎دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در مجموع 6/65% سابقه قبلی زندانی شدن را داشتند. از نظر تحصیلات نیز 70% افراد تحصیلات کمتر از سیکل داشتند و در 5/64% آن‌ها سن کمتر از 35 سال بودند. 6/79% آن‌ها قبل از زندانی شدن مصرف مواد مخدر داشتند. در این مطالعه، سابقه زندان در دوستان (2/5OR=) و مصرف مواد (5/9OR=) در زندانی شدن مجدد افراد نقش داشتند.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این پژوهش عوامل محل سکونت (غیر بومی شهرستان و استیجاری بودن منزل)، سابقه ارتکاب جرم در دوستان، مصرف مواد قبل از زندان، سن در اولین ارتکاب جرم با تکرار زندانی شدن رابطه معنا دار داشت. بنابراین می‎توان برای پیشگیری و کاهش تکرار جرم و بازگشت مجدد افراد آزاد شده به زندان، با طرح و اجرای اصولی طبقه‎بندی و جداسازی زندانیان در زندان و آموزش آن‌ها، بهبود شرایط زندان و ارائه خدمات مؤثر به آن‎ها، پذیرش زندانیانی که آزاد می‎شوند از طرف خانواده‌ها، دوستان و نهادهای اجتماعی و جلوگیری از طرد آن‎ها اقدامات مؤثری انجام داد.