مقدمه: در سال‌های اخیر استفاده از دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه سبک و سالم مورد استقبال بیشتری قرار گرفته است. اما متاسفانه توجه کمتر به رعایت شرایط ایمنی استفاده از این وسیله، آمار بالای مرگ میر در بین دوچرخه سواران را در پی داشته است. هدف این مطالعه نشان دادن شرایط پرخطر هنگام دوچرخه سواری و نواحی آسیب پذیرتر در هنگام استفاده از دوچرخه و ارائه راهکار مناسب جهت کاهش سوانح ناشی از دوچرخه سواری می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، آمار و اطلاعات موجود در سازمان پزشکی قانونی ایران در فاصله زمانی فروردین 1389 تا اسفند 1391 با استفاده از آزمون chi-square و توصیف فراوانی دادهها در نرم افزار spss نسخه 20، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: بررسی آمارها نشان دهندهی 526 مورد مرگ دوچرخه‌سوار در فاصله زمانی مورد مطالعه می‌باشند. متوسط در هر سال تعداد 188 نفر در اثر حوادث ناشی از دوچرخه سواری کشته شده‌اند. 5/93 درصد از مرگ‌ها ناشی از برخورد دوچرخه با یک وسیله نقلیه موتوری در حال حرکت می‌باشد. از تعداد 526 مورد مرگ دوچرخه‌سوار 480 نفر آنها (3/91 درصد) ضربه به سر داشته‌اند. در این بررسی نشان داده شد ضربه به سر شایعترین عامل مرگ دوچرخه‌سوارها بوده است.
بحث و نتیجه گیری: بررسی این آمار و نیز آمار به دست آمده از مطالعات مشابه در بعضی کشورهای دیگر نشان می‌دهد که منطقه سر بسیار مستعد وارد آمدن ضربه است. مسلماً تعداد و شدت این آسیب‌ها به وسیله پوشیدن کلاه ایمنی کاهش مییابد. برنامه‌ریزی در ایجاد قوانین و بهبود امکانات مربوط به دوچرخه سواری باعث افزایش استفاده از دوچرخه، به عنوان یک وسیله حمل و نقل و هم زمان یک ورزش و نیز کاهش در میزان حوادث مرتبط با دوچرخه می‌شود.
