مقدمه: سیاست گذران جنایی با پیش بینی ساز و کارهای قانونی، بزه­کاران دارای شرایط ویژه را از تحمل کیفر به صورت موقت یا دائم معاف کرده‌اند. ما  در این مطالعه به بررسی موارد ارجاعی از نظر تحمل یا عدم تحمل کیفر در مراجعین به پزشکی قانونی تهران در سال­91 پرداختیم.

روش اجرای مطالعه: در این مطالعه گذشته نگر ما به بررسی 300 پرونده­ی ارجاع شده به سازمان پزشکی قانونی تهران در سال­ 91 پرداختیم. داده­های دموگرافیک و گزارش­های پزشک قانونی از پرونده بیماران استخراج و وارد پرسش­نامه شد. سپس فراوانی میزان تحمل کیفر و عدم تحمل کیفر و علل آن بررسی شد.

یافته­ها: 300 پرونده  شامل 285 مرد (95%) و 15 زن (5%) با رنج سنی 18 تا 65 سال مورد بررسی قرارگرفتند. 95 نفر (7/31%) تحمل کیفر کردند و 82 نفر (3/27%) نیز تحمل کیفر نداشتند .هم چنین 86 نفر (7/28%) مشروط کیفر داشتند و 37 نفر (3/12%) نیز به صورت مشروط تحمل کیفر نداشتند. کیفر در 37 نفر (3/12%) شلاق در 254 نفر (7/84%) زندان در 8 نفر (7/2%) هر دو و در 1 نفر (3/0%) نیز دیگر مجازات­ها بود. در 62 نفر (7/20%) بیماری­های قلبی و عروقی، در 10 نفر (3/3%) بیماری­های کلیوی، در 67 نفر (3/22%) بیماری­های اعصاب و روان و در2 نفر (7/0) بیماری پوستی و در 159 نفر (53%) نیز سایر بیماری­ها باعث عدم تحمل کیفر شد.

نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که تعداد زیادی از محکومین قدرت تحمل کیفر را نداشته و باید در تمام مراحل تصمیم گیری، صدور و اجرای حکم کیفری پزشک قانونی حضور داشته باشد تا از حقوق محکوم حفاظت کند.