زمینه و هدف: در سال‌های اخیر افزایش روزافزون طلاق برای خانواده‌ها و جامعه مشکلات زیادی ایجاد کرده است. طلاق یکی از عوامل تهدیدکننده سلامت روانی است و زنان در شرایط پر استرس نسبت به مردان هیجان‌های منفی بیشتری را تجربه می‌نمایند و میزان افسردگی در آن­ها دو برابر مردان است. این مطالعه به ارزیابی سلامت روانی زنان در حال طلاق و مقایسه آن با وضعیت زنان عادی می‌پردازد.

روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی توصیفی می‌باشد. آزمودنی‌های پژوهش شامل100 زن متقاضی طلاق و 100 زن عادی بودند. متقاضیان طلاق از بین زنان مراجعه کننده به پزشکی قانونی اردبیل به شیوه در دسترس انتخاب شدند. گروه شاهد از بین زنان متأهل ساکن اردبیل با وضعیت فرهنگی اقتصادی مشابه که از زندگی مشترک شکایتی نداشته و تا به حال به مراجع قضایی مراجعه نکرده‌اند، انتخاب گردیدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها برای ارزیابی سلامت روانی مقیاس21 سؤالی افسردگی، اضطراب و تنیدگی(DASS-21) و مقیاس افکار خودکشی "بک" در نظر گرفته شد. نتایج توسط نرم افزار SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ­ها: نتایج یافته‌ها نشان داد که میانگین نمرات زنان درحال‌ طلاق در معیارهای افسردگی، اضطراب و تنیدگی و افکارخودکشی، بالاتر از میانگین نمرات گروه شاهد بود و این اختلاف نسبت به گروه شاهد معنی دار بود (p<0.05).

نتیجه گیری: این یافته‌ها نشان می‌دهد که زنان درحال طلاق نسبت به همتایان متأهل خود مشکلات روان‌شناختی بیشتری دارند و افسردگی، اضطراب و افکار خودکشی در آن­ها بیشتر است. لذا به نظر می‌رسدکه در این شرایط انجام اقدامات حمایتی، مشاوره درمانی و ... برای کاهش اضطراب و تنش و پیشگیری از بروز افسردگی و اقدام به خودکشی ضرورت بیشتری داشته و حمایت جدی خانواده‌ها و سازمان‌های مددکاری اجتماعی را می‌طلبد.