:: دوره 23، شماره 4 - ( 1396 ) ::
جلد 23 شماره 4 صفحات 270-261 برگشت به فهرست نسخه ها
مطالعۀ روند ارزیابی تشخیصی، درمان و توان‌بخشی بیماران کیفری بستری در بیمارستان روان‌پزشکی رازی تهران
منصوره خلیلی1 ، محمدرضا خدایی اردکانی2 ، آرمیندخت احمدی3 ، سارا هاشم‌پور4 ، مهدی صابری 5
1- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی، ادارۀ کمیسیون‌های پزشکی قانونی، تهران، ایران
2- دانشیار ، گروه روان‌پزشکی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد روان‌سنجی، مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران
4- روان‌پزشک، بیمارستان روان‌پزشکی دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی، تهران، ایران
5- دانشیار، گروه روان‌پزشکی، مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ، saberi_md@yahoo.com
چکیده:   (5752 مشاهده)
زمینه و هدف: بیمارستان روان‌پزشکی رازی یکی از مهم‌ترین بیمارستان‌های روان‌پزشکی ایران است. بخش عمده‌ای از بیماران روانی که مرتکب جرم شده‌اند، در این بیمارستان نگهداری می‌شوند. این تحقیق به بررسی روند ارزیابی تشخیصی، مراقبت، درمان و توان‌بخشی بیماران روان‌پزشکی کیفری پرداخته است که در بیمارستان رازی بستری‌شده‌اند. 
روش بررسی: این تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی و جامعه آماری آن کلیه بیماران روان‌پزشکی کیفری در زمستان ۱۳۹۳ است. نمونه بررسی‌شده از بین بیماران حاضر در بیمارستان روان‌پزشکی رازی به‌صورت غیر تصادفی و از نوع هدفمند انتخاب شد. داده‌ها با استفاده از فرم جمع‌آوری اطلاعات محقق‌ساخته که شامل ویژگی‌های جمعیت‌شناختی، وضعیت اقتصادی- اجتماعی، تشخیص بیماری، چگونگی خدمات درمانی دریافتی و نوع جرائم ارتکابی بوده است، جمع‌آوری شد. افزون بر این از اطلاعات مربوط به تشخیص و درمان موجود در پرونده‌هایی استفاده شد که براساس TR-DSM-IV صورت گرفته بود. چک‌لیست HCR-۲۰ برای بررسی میزان خطرناک بودن بیماران پایلوت شد و اطلاعات جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS بررسیِ آماری شد.
یافته‌ها: در سه‌ماهۀ زمستان سال ۱۳۹۳ تعداد بیماران کیفری بستری‌شده در بیمارستان رازی ۱۵۳ نفر (۱۷ زن و ۱۳۶ مرد) بود. یافته‌ها نشان داد که خدمات درمانی ارائه‌شده به این بیماران تفاوتی با خدمات ارائه‌شده به بیماران غیرمجرم ندارد. بیماران فقط از دارودرمانی و ویزیت منظم روان‌پزشکی بهره‌مند می‌شوند و خدمات سازمان‌یافته روان‌شناختی، توان‌بخشی و آموزشی کامل دریافت نمی‌کنند. ضمن اینکه برای این بیماران برنامه مشخصِ پیگیری فعال درمانی تعریف نشده است. هم‌چنین علی‌رغم اینکه پزشکی قانونی، این بیماران را فقط برای درمان و مراقبت به این مرکز ارجاع نمی‌دهد و جز این، خواهانِ ارزیابی میزان خطرناک بودن آن‌ها است، اما برنامه نظام‌مند و مدونی برای سنجش میزان خطر وجود ندارد.
بحث و نتیجه‌گیری: بیماران کیفری درزمینۀ مراقبت و درمان نیاز به اقداماتی فراتر از اقدامات انجام‌شده فعلی دارند. این تحقیق نشانگر آن است که سطح خدمات بیمارستان رازی تا زمان تأسیس بخش‌های ویژه با امنیت بالا برای نگهداری، ارزیابی و درمان بیماران روان‌پزشکی کیفری، نیاز به ارتقا دارد.
واژه‌های کلیدی: بیماران روان‌پزشکی کیفری، ارزیابی، مراقبت، درمان، بیمارستان رازی
متن کامل [PDF 315 kb]   (2179 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: پزشکی قانونی
دریافت: 1396/12/12 | ویرایش نهایی: 1397/3/5 | پذیرش: 1396/12/12 | انتشار الکترونیک: 1396/12/12
فهرست منابع
1. Florez A. forensic psychiatry: contemporary scope, challenges and controversies. World psychiatry.2006;5(2):87-91.
2. Mullen P. forensic mental health. The British journal of psychiatry. 2000;176(4):307-11. [DOI] [PubMed]
3. Saberi M, Mohammadi M. A new attitude on Forensic Psychiatry. 2nd ed. Tehran: Teimourzadeh; 2012: 11-21.[Persian].
4. Abolhasani s. Iranian Islamic penal code. Tehran: Ala ghalam; 2013:130. [Persian]
5. Saberi S M, Dehghani zade N, Tofighi Zavare H, Mehr pishe S, Memarian A. A Comparison of Committed Crimes Between Patients Suffering From Bipolar Mood Disorder and Schizophrenia Referred to Forensic Psychiatry Department in Tehran. Forensic Medicine. 2012;18(1):39-45 [Persian].
6. Razi educational and therapeutic psychiatric center. Available by: http://psychiatry.uswr.ac.ir/
7. Konrad N, Welke J, Opitz-Welke. Forensic psychiatric expert witnessing within the criminal justice system in Germany. International Journal of Law and Psychiatry. 2014;37:149–54. [DOI] [PubMed]
8. Kramer G, Bernstein D, Phares V. Introduction to Clinical Psychology (7th Edition). Prentice Hall; 2009:550-2.
9. Konrad N, Völlm B. Forensic psychiatric expert witnessing within the criminal justice system in Germany. Int J Law Psychiatry. 2014;37(2):149–54. [DOI] [PubMed]
10. Jamshidpour M, Izadi N, Najafi F, Khamoshi, F, Roustaei Shirdel A, Jalili K. Maternal mortality rate and causes in Kermanshah province (2001-2012). J Kermanshah Univ Med Sci. 2014;18(7):409-15
11. Kringlen E, Torgersen S, Cramer V. A Norwegian psychiatric epidemiological study. Am J Psychiatry. 2001;158(7):1091-8. [DOI] [PubMed]
12. Müller-Isberner R, Freese R, Jöckel D, Cabeza SG. Forensic psychiatric assessment and treatment in Germany: Legal framework, recent developments, and current practice. Int J Law Psychiatry. 2000;23(5-6):467-80. [DOI]
13. Ruchkin VV. The forensic psychiatric system of Russia. Int J Law Psychiatry. 2000; 23(5-6):555-65. [DOI]
14. Dickens GL, O’Shea LE. Use of the HCR-20 for violence risk assessment: views of clinicians working in a secure inpatient mental health setting. Journal of Forensic Practice. 2017;19(2):130-8. [DOI]
15. Müller-Isberner R, Freese R, Jöckel D, Gonzalez Cabeza S. Insane offender treatment in Germany: Legislation, organization, and treatment programs. Int J Law Psychiatry. 2000; 23(5-6):467-80. [DOI]
16. Müller-Isberner R. Forensic Psychiatric Assessment and Treatment in Germany. International Journal of Law and Psychiatry. 1997;6:23.
17. Kaplan HI, Sadock BJ. Synopsis of psychiatry: Behavioral sciences clinical psychiatry: Williams & Wilkins Co; 1988.
18. Chudzik L, Aschieri F. Clinical Relationships with Forensic Clients: A Three-Dimensional Model. Aggression and Violent Behavior. 2013;18(6):722-31 [DOI]
19. McCann R. A, Ball E.M. DBT With an Inpatient Forensic Population: The CMHIP Forensic Model. Cognitive and Behavioral Practice. 2000;7:447-56 [DOI]
20. Müller-Isberner R, Webster CD, Gretenkord L. Measuring progress in hospital order treatment: relationship between levels of security and C and R scores of the HCR-20. International Journal of Forensic Mental Health. 2007;6(2):113-21. [DOI]
21. Norcross JC, Wampold BE. Evidence-based therapy relationships: Research conclusions and clinical practices. Psychotherapy. 2011;48(1):98. [DOI] [PubMed]



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 23، شماره 4 - ( 1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها