TY - JOUR T1 - Pattern of Physical Injuries in Child Abuse Cases Referred to the Forensic Centers of Mazandaran Province in 2015 and 2016 TT - الگوی آسیب‌های جسمی در موارد کودک‌آزاری ارجاعی به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران در سال‌های 1394 و 1395 JF - Iran-J-Forensic-Med JO - Iran-J-Forensic-Med VL - 25 IS - 4 UR - http://sjfm.ir/article-1-1112-fa.html Y1 - 2020 SP - 45 EP - 51 KW - Child Abuse KW - Wounds and Injuries KW - Forensic Medicine N2 - اهداف: با توجه به اهمیت کودک‌آزاری و پیامدهای جسمی و روانی آن، این مطالعه با هدف بررسی موارد کودک‌آزاری ارجاعی به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران و بررسی چالش‌های ثبت موارد کودک‌آزاری در پرونده‌های پزشکی قانونی انجام شد. ابزار و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته‌نگر روی تمامی موارد ارجاعی کودک‌آزاری سال‌های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ به مراکز پزشکی قانونی استان مازندران (۸۴ مورد) انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از فرم پژوهشگرساخته شامل سن و جنسیت، مرکز ارجاع‌دهنده، همراه، ضارب، تاریخ نزاع، نوع جراحت، زمان حدوث، عامل حدوث و عضو آسیب‌دیده با ضریب پایایی ۹۸% استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سن کودکان حدود ۸ سال و تعداد دختران و پسران تقریباً برابر بود. اغلب جراحات طی ۲ تا ۵ روز گذشته و در اثر اصابت جسم سخت ایجاد شده بود. بیشترین آسیب ایجادشده به ترتیب انواع کبودی‌ها، انواع خراشیدگی‌ها و سوختگی بود. بیشترین اعضای درگیر به ترتیب اندام فوقانی، صورت، اندام تحتانی، تنه، و سر و گردن بود. بیشترین کبودی‌ها و تورم در صورت و سر و گردن، بیشترین تعداد خراشیدگی و سوختگی در اندام فوقانی و بیشترین موارد احساس تالم از ناحیه تنه بود. نتیجه‌گیری: آسیب‌های جسمی مشاهده‌شده تا حدود زیادی با الگوهای ثابت‌شده آسیب کودک‌آزاری همخوانی دارد. با توجه به نقص ثبت اطلاعات، ضرورت تنظیم و به‌کارگیری فرم‌های استاندارد با استفاده از پروتکل‌های جهانی به چشم می‌خورد. M3 ER -