:: دوره 26، شماره 4 - ( 1399 ) ::
جلد 26 شماره 4 صفحات 56-50 برگشت به فهرست نسخه ها
عوامل گرایش قضات به ارجاع پرونده‌های مرتبط با قصور پزشکی به سازمان پزشکی قانونی (مطالعه موردی استان خراسان شمالی)
یاسر غلامی 1، محمدباقر مقدسی2
1- قاضی دادگستری- دادگستری شهرستان بجنورد ، yassergh8@gmail.com
2- دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بجنورد
چکیده:   (2072 مشاهده)
مقدمه: پروندههای مرتبط با قصور پزشکی از جمله مواردی هستند که به دلیل فنی بودن آنها مقام قضایی باید نظر کارشناسان را اخذ کند. بر اساس مقررات موجود، سازمان پزشکی قانونی و سازمان نظام پزشکی مراجع صلاحیتدار اظهارنظر در این زمینه هستند. این تحقیق در نظر دارد بررسی نماید قضات به انتخاب کدام یک از این دو مرجع گرایش داشته و چه عواملی در این انتخاب نقش بیشتری دارند.
مواد و روشها: این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی انجام شدهاست. در این تحقیق 87 پرونده که در سال 1398 با عنوان قصور پزشکی در دادگستری خراسان شمالی ثبت شده، بررسی شد. پرسشنامه‌ محقق ساخته بین 18 نفر از قضات محاکم کیفری استان توزیع و نظر قضات در خصوص هر یک از سؤالها پرسیده شد. در نهایت بر اساس دادههای به دست آمده، عوامل، مورد بحث قرار گرفته و خروجی به صورت استنتاجی تحلیل گردید.
بحث و نتیجه‌گیری: یافتههای تحقیق نشان میدهد که اکثر قضات میدانند که سازمانهای پزشکی قانونی و نظام پزشکی مراجع صلاحیتدار اعلام نظر کارشناسی در زمینه قصور پزشکی هستند. اما قضات از عملکرد سازمان پزشکی قانونی رضایت دارند و ترجیح میدهند پرونده‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مرتبط با قصور پزشکی را به این سازمان ارجاع دهند.
از منظر قضات بیطرفی سازمان پزشکی قانونی مهمترین عامل در این انتخاب است. با توجه به نقش بیطرفی سازمان پزشکی قانونی به‌عنوان کارشناس پروندههای قصور پزشکی، ضروری است به این ویژگی توجه شده و مرجعیت این سازمان به عنوان یکی از بازوان مهم قوه قضاییه حفظ شود.
واژه‌های کلیدی: قصور، پزشکی قانونی، قضات، بیطرفی
متن کامل [PDF 1103 kb]   (813 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: قصور پزشکی
دریافت: 1400/1/25 | ویرایش نهایی: 1400/4/5 | پذیرش: 1400/3/23 | انتشار الکترونیک: 1399/12/29

Ethics code: IR.UB.REC.1400.005


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 26، شماره 4 - ( 1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها