1- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران 2- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، تهران، ایران ، tabeshazar@yahoo.com
چکیده: (513 مشاهده)
مقدمه: با توجه به نقش حیاتی سازمان پزشکی قانونی کشور در تحقق عدالت ازیک طرف و سختی کار در این سازمان از طرف دیگر، شناسایی عوامل اثرگذار بر تصمیم پزشکان و دانشجویان پزشکی به‌منظور ورود به مراکز پزشکی قانونی مناطق کمتر توسعه‌یافته برای مدیران دارای ضروری است. این پژوهش با هدف شناسایی این مؤلفه‌ها و آثار متقابل بین آنها و متغیرهای دموگرافیک افراد مورد بررسی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر روی ۲۲۲ پزشک و دانشجوی پزشکی در سال ۱۴۰۱ با روش آزمایش انتخاب گسسته انجام شد. جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه‌ای که با استفاده از روش D-Optimal به‌وسیله نرم‌افزار SAS طراحی شده بود، صورت گرفت. برای تحلیل داده‌ها نیز از مدل رگرسیون لاجیت شرطی با نرم‌افزار ۱۷ STATA استفاده شد. یافته ها: وجود مسکن سازمانی، محل خدمت نزدیک به زادگاه، کسب امتیاز برای تصدی پستهای مدیریتی در آینده، حجم کاری کمتر و افزایش میزان درآمد ماهیانه خالص به ترتیب، تمایل ورود به مراکز پزشکی قانونی در مناطق کمتر توسعه‌یافته را افزایش میدهد. از طرفی بین سه مؤلفه میزان درآمد ماهیانه خالص، فاصله محل خدمت از زادگاه، حجم کاری و متغیرهای دموگرافیک رابطه متقابل وجود دارد. نتیجه‌گیری: باوجود اهمیت مشوق‌های مالی، مشوق‌های غیرمالی دیگر نیز می‌تواند در تصمیم پزشکان و دانشجویان پزشکی بسیار مؤثر باشد. بنابراین پیشنهاد می‌شود مدیران سازمان ضمن بازنگری کلی سیاست‌های تشویقی اثرگذار، بر اساس مدیریت مبتنی بر شواهد در راستای کاستن از موانع و مشکلات موجود اقدام جدی انجام دهند.
