سابقه و هدف: تحقیق در خصوص زمینه­های تکرار جرم و زندانی شدن، لازم و موثر است زیرا تنها با شناخت صحیح عوامل زمینه­ساز آن‎ها است که می‎توان در جهت کاهش تکرار زندانی شدن اقدام نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل مرتبط با تکرار زندانی شدن در زندانیان شهرستان تویسرکان انجام شد.

مواد و روش‌کار: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی- تحلیلی در سال 1391 بر روی 93 نفر از زندانیان شهرستان تویسرکان بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی از بین مجموع زندانیان (247 نفر) انتخاب شدند. داده­ها براساس چک لیست مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، رفتاری و مربوط به جرم جمع‌آوری گردید. پس از جمع آوری داده‎ها، با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کای‎دو و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 نتایج: در مجموع 6/65% سابقه قبلی زندانی شدن را داشتند. از نظر تحصیلات نیز 70% افراد تحصیلات کمتر از سیکل داشتند و در 5/64% آن‌ها سن کمتر از 35 سال بودند. 6/79% آن‌ها قبل از زندانی شدن مصرف مواد مخدر داشتند. در این مطالعه، سابقه زندان در دوستان (2/5OR=) و مصرف مواد (5/9OR=) در زندانی شدن مجدد افراد نقش داشتند.

نتیجه­گیری: بر اساس نتایج این پژوهش عوامل محل سکونت (غیر بومی شهرستان و استیجاری بودن منزل)، سابقه ارتکاب جرم در دوستان، مصرف مواد قبل از زندان، سن در اولین ارتکاب جرم با تکرار زندانی شدن رابطه معنا دار داشت. بنابراین می‎توان برای پیشگیری و کاهش تکرار جرم و بازگشت مجدد افراد آزاد شده به زندان، با طرح و اجرای اصولی طبقه‎بندی و جداسازی زندانیان در زندان و آموزش آن‌ها، بهبود شرایط زندان و ارائه خدمات مؤثر به آن‎ها، پذیرش زندانیانی که آزاد می‎شوند از طرف خانواده‌ها، دوستان و نهادهای اجتماعی و جلوگیری از طرد آن‎ها اقدامات مؤثری انجام داد.