زمینه و هدف: قصور پزشکی یعنی درمانی که بر طبق استانداردهای پذیرفته شده پزشکی نباشد و منجر به فوت یا نقص عضو در بیمار گردد که با بررسی علل ایجاد آن­ها می­ توان از بروزشان جلوگیری یا میزان آن را به شدت کاهش داد. مطالعه قبلی ما نشان داد که بیشترین میزان قصور مربوط به متخصصین زنان و زایمان، بی‌مبالاتی و بیشترین میزان قصورات در رابطه با زمان قصور در شیفت شب بود. از آن جایی که علل دیگر نیز می‌توانند در ایجاد این قصورات نقش داشته باشند، لذا این مطالعه به بررسی دیگر عوامل اثر گذار در این روند پرداخته است.

روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی و از نوع گذشته­ نگر بوده و در طی سال 1392 به انجام رسیده است. جمعیت مورد مطالعه شامل تمامی پرونده­ های شکایات ارجاعی به سازمان نظام پزشکی و پزشکی قانونی اهواز بود که توسط بیماران از متخصصان زنان، پرسنل مامایی و زنان شاغل در بیمارستان ­ها، کلینیک­ ها و مراکز بهداشتی بین سال­های 85 تا 91 انجام گرفته بود. اطلاعات با استفاده از چک لیست جمع آوری شد و داده­ ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ­ها: نتایج نشان داد بیشترین قصورات مربوط به اتخاذ تصمیم ­های درمانی، در بیمارستان­ های وابسته به دانشگاه، با مرگ نوزادان، به علت خطاهای انسانی، موارد غیر اورژانسی و در بخش زنان و زایمان به وقوع پیوسته است.

نتیجه­ گیری: با توجه به این که بیشترین نوع قصور مربوط به اتخاذ تصمیم­ های درمانی و ناشی از خطاهای انسانی و با مرگ نوزادان است، بنابراین توجه ویژه به امور پرسنل و دوری از خستگی در این افراد بایستی مد نظر قرار داده شود. هم چنین به علت این که بیشترین خطاها در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه و در بخش زنان و زایمان به وقوع پیوسته، بنابراین توجه ویژه به مراکز درمانی دولتی و علل ایجاد این نوع خطاها بایستی به طور جدی دنبال شود.