زمینه و هدف: ناباروری مشکل بزرگی برای خانواده ­ها محسوب می‌گردد. خوشبختانه روش­ های کمک­ باروری، امید به فرزند‌آوری را  تا حدود زیادی برای خانواده­ های نابارور فراهم کرده است که یکی از آنها منجمد نمودن جنین آزمایشگاهی می باشد. افراد به دلایل مختلفی چون ابتلا به سرطان، حفظ باروری و غیره مایل به انعقاد قرارداد انجماد جنین می­ باشند. بعد از انعقاد قرارداد انجماد گامت زوجین به روش لقاح خارج رحمی به جنین تبدیل و طی عملیات پزشکی منجمد گشته و تا زمان انتقال به رحم زوجه در دستگاه مخصوصی نگاه داری می­شود. به موازات بهره ­گیری از روش انجماد جنین مسائل حقوقی، فقهی و اخلاقی به وجود می­آید که ضروری است متخصصان به آن بپردازند. هدف ما بررسی انتقادات وارده بر قرارداد انجماد جنین و تبیین ماهیت حقوقی آن بود.

روش بررسی: روش بررسی ما، مطالعه مقالات، کتب، قوانین در زمینه موضوع بود. به علاوه تحلیل­ های حقوقی نیز صورت پذیرفته گرفت.

یافته­ ها: با مطالعاتی که صورت پذیرفت این نتیجه یافت شد که قرارداد انجماد جنین، قراردادی معتبر است و ماهیت حقوقی خاصی بر آن صادق است و در زمره عقود نامعین می­باشد.

نتیجه: با پاسخ به انتقادات وارده بر قرارداد انجماد و ذکر دلایل حقوقی اعتبار آن ثابت گشت. وکالت، ودیعه، اجاره­ ی اشیا و اشخاص و جعاله از جمله عناوینی هستند که امکان تطبیق آن­ها با ماهیت قرارداد انجماد جنین، قابل بررسی است. از نظر نگارندگان، قراداد انجماد ترکیبی از عقود اجاره اشخاص، ودیعه و اجاره است. بدین توضیح که که ابتدا مراکز انجماد به عنوان اجیر، طبق خواسته متقاضیان، جنین را به روشIVF تشکیل داده و منجمد می ­نمایند.  سپس دستگاه نگاه داری از جنین به عنوان مال منقول، به متقاضیان اجاره داده می شود و  آنان  آن را نزد مراکز انجماد به ودیعه می‌گذارند تا از آن محافظت نمایند. لیکن از آن جایی که این عقود با یک قصد انشا می­شوند، در زمره عقود نامعین قرار می ­گیرند.