1- دکترای تخصصی، مرکز تحقیقات گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران 2- دیپلم، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ، mhsn.sohrabi@gmail.com 3- دیپلم، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
چکیده: (4736 مشاهده)
اهداف: سازمان بهداشت جهانی، قوانین و دستورالعمل‌های مربوط به تکمیل صحیح گواهی فوت و انتخاب علت زمینه‌ای مرگ را در قالب کدهای ICD-۱۰ تدوین کرده است. هدف این مطالعه، بررسی صحت علل فوت ثبت‌شده در گواهی‌های فوت صادره از بیمارستان‌های دانشگاهی سنندج براساس اصول ICD-۱۰ بود. ابزار و روش‌ها:در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، با مراجعه به بایگانی بیمارستان‌های توحید و بعثت شهرستان سنندج، ۱۵۰۶ گواهی فوت در بازه زمانی اول مهر سال ۱۳۹۴ تا آخر شهریور سال ۱۳۹۶ استخراج شد و اطلاعاتی شامل سن، جنس، فصل، پزشک معالج و صادر‌کننده گواهی، بخش بستری و علل فوت تعیین‌شده براساس اصول ICD-۱۰ مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۱۸ و توسط آمار توصیفی و آزمون‌های مجذور کای، Tمستقل و تحلیل واریانس یک‌طرفه تحلیل شدند. یافته‌ها: کل گواهی‌های فوت بررسی‌شده در بیمارستان‌های توحید و بعثت به‌ترتیب ۷۴۳ و ۷۶۳ نسخه بود. بیشتر گواهی‌های فوت با ثبت علل فوت نادرست با توجه به اصول ICD-۱۰، مربوط به میانگین سنی ۲/۸۱±۲۹/۶۸ سال بود. میزان کدهای غلط و پوچ در بیمارستان بعثت به ترتیب ۶۹/۷% و ۱/۳% و در بیمارستان توحید ۰/۷% و ۲/۶% بود. بیشترین خطاها در تعیین علت فوت براساس اصول ICD-۱۰ مربوط به متخصصان اطفال، جراحی مغز و اعصاب و کمترین خطا مربوط به متخصصان پزشکی قانونی بود. نتیجه‌گیری: میزان صحت علل فوت ثبت‌شده توسط پزشکان براساس اصول ICD-۱۰ در بیمارستان توحید مطلوب و در بیمارستان بعثت پایین بود که نشان‌دهنده عدم تعیین صحیح علت فوت توسط پزشکان در گواهی‌های فوت در این بیمارستان است.
Yousefinejad V, Sohrabi M, Mohammadzadeh P. Coordination of the Causes of Deaths Recorded in Death Certificates Issued in Sanandaj Hospitals with ICD10 Codes during 2015-2017. Iran J Forensic Med 2018; 24 (3) :211-217 URL: http://sjfm.ir/article-1-1020-fa.html
یوسفی‌نژاد وحید، سهرابی محسن، محمدزاده پردیس. صحت علل فوت ثبت‌شده براساس اصول ICD10 در گواهی‌های فوت صادره از بیمارستان‌های سنندج طی سال‌های 1394 تا 1396. مجله پزشکی قانونی ایران. 1397; 24 (3) :211-217
