1- گروه حقوق جزاء و جرم‌شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران 2- گروه حقوق خصوصی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده: (2587 مشاهده)
مقدمه: جبران خسارت بیماران در صورت ورود آسیب به آنان در فرآیند درمان از مباحث بسیار مهم در زمینه حقوق پزشکی است. برخی از سیستم‌ها علاوه بر جبران خسارت به بهبود عملکرد کادر درمان، بازداشتن آنان از ارایه مراقبت‌های بهداشتی نامناسب و ورود آسیب به بیماران و تضمین ایمنی بیماران کمک شایانی کرده‌اند. هدف این پژوهش بررسی سیستم‌های جبران خسارت بیماران بود که که با روش توصیفی- تحلیلی و با گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای انجام شد. نتیجه‌گیری: سسیتم مسئولیت مبتنی بر تقصیر، سیستم مسئولیت سازمانی و سیستم مسئولیت غیرمبتنی بر تقصیر یا (No-fault) از رایج‌ترین سیستم‌های مسئولیت حقوقی پزشک در دنیا هستند. سیستم مبتنی بر تقصیر که در حال حاضر در ایران و بسیاری از کشورهای دیگر رواج دارد به دلایلی مانند طولانی‌بودن فرآیند دادرسی، دشواری اثبات تقصیر پزشکی و عدم جبران کامل خسارات وارده به بیمار، در تامین اهداف جبران خسارت و بازدارندگی به گونه‌ای موفق عمل نکرده است.
در صورتی که پزشک در فرآیند درمان مرتکب تقصیری نشود؛ اما بیمار متحمل آسیب شود، می‌توان با استناد به قاعده "لاضرر" در فقه اسلامی سیستم No-fault را پیاده‌سازی کرد و حکم به ضمان و جبران خسارت وارده به بیمار نمود. در این راستا حقوق پزشکی می‌تواند مانند حقوق کار و حقوق خانواده با وضع قوانین به حمایت از طبقه ضعیف‌تر که بیماران هستند بپردازد؛ زیرا یکی از مصادیق حمایت از بیمار، جبران خسارت آسیب وارده به وی در صورت عدم تقصیر پزشک است.
Piri Amirhajiloo F, Rahmani M. Analysis of Patient Compensation Systems. Iran J Forensic Med 2020; 26 (1) :131-138 URL: http://sjfm.ir/article-1-1133-fa.html
پیری‌امیرحاجیلو فاطمه، رحمانی مهدی. تجزیه و تحلیل سیستم‌های جبران خسارت بیمار. مجله پزشکی قانونی ایران. 1399; 26 (1) :131-138
