1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران 2- مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران 3- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی، تهران، ایران ، fleglaresearch@gmail.com 4- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی، تهران، ایران
چکیده: (189 مشاهده)
مقدمه: شناساییعللشکایتعلیهپزشکان و کادر درمانمیتوانددرکاهش بروز آنهامؤثرباشد. هدفازانجام اینمطالعه،بررسی یک دهه شکایت از متخصصین روانپزشکی ارجاع شده به پزشکی قانونی و نظام پزشکی استان فارس در طی سال های ۱۳۸۵ لغایت ۱۳۹۴بود. روشبررسی: این مطالعه به‌صورت مقطعی و گذشته‌نگر انجام گردیده و پرونده‌های مطرح‌شده در هیأت عالی انتظامی سازمان نظام و اداره کل پزشکی قانونی استان فارس در مورد شکایت از قصور پزشکی در حیطه روانپزشکی از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۴ بررسی شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر، تعداد ۴۲ پرونده بررسی شدند. اکثر پزشکان مورد شکایت مرد بودند. ۲۰ نفر در گروه سنی ۶۰-۵۰ سال و ۱ در گروه سنی ۸۰-۶۰ سال قرار داشتند. بیشترین قصور مربوط عوارضدرمانو داروها بود. سن، تخصص و محل فعالیت متغیرهایی بودند که در دو گروه قصور و برائت اختلاف آماری داشتند. نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر مشخص گردید که علاوه بر روانپزشکان، روانشناسان نیز امکان انجام قصور پزشکی و ایجاد عوارض ناخواسته در درمان بیماران را دارند. به‌علاوه کادر درمان بیمارستانی نیز در حین مراقبت از بیمار و انجام درمان‌های سفارش شده ممکن است که مرتکب قصور ناخواسته پزشکی شوند. درنهایت ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ یافته‌های ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ حاضر می‌توان ﺑیان ﻧﻤﻮد ﻛﻪ آﮔﺎﻫﻰ ﭘﺰﺷﻜﺎن از ﻗﻮانین درﻣﺎﻧﻰ و رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻈﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻰ، رﻋﺎﻳﺖ اﺧﻼق ﭘﺰﺷﻜﻰ و تعهد حرفه‌ای، مطالعه‌ای ﻣﺴﺘﻤﺮ و ﺑﻪروز ﻛﺮدن داﻧﺶ ﭘﺰﺷﻜﻰ، مهارت ﻻزم و تجربه ﻛﺎﻓﻰ ﭘﺰشک و ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از روش‌هایی ﻛﻪ دوره‌های آﻣﻮزﺷﻰ آن را نگذرانده‌اند می‌تواند در ﻛﺎهش میزان ﻗﺼﻮر در حیطه روانپزشکی مؤثر ﺑﺎﺷﺪ.
