1- گروه حقوق جزاء و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران 2- گروه حقوق جزاء و جرمشناسی، دانشکده ادبیات، دانشگاه شاهد، تهران، ایران 3- گروه حقوق جزاء و جرمشناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، f.amirhajiloo@yahoo.com
چکیده: (2857 مشاهده)
مقدمه: خطای پزشکی یک مساله شایع در جوامع است و پروندههای خطای پزشکی بخش قابل توجهی از پروندههای کیفری و حقوقی را تشکیل میدهند. بهمنظور کاهش این خطاها و افزایش ایمنی بیماران راهکارهایی برای شناسایی و مدیریت خطاها در پیش گرفته شده که یکی از این راهکارها شفافسازی و گزارشدهی خطاهای پزشکی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ضرورت گزارشدهی خطاهای پزشکی و مبانی و موانع آن انجام شد. نتیجهگیری: بنا بر اصول عدم آسیبرسانی، خودمختاری، خیرخواهی و عدالت که اصول اساسی اخلاق پزشکی هستند کادر درمان موظفند که خطاهای رخداده را به بیمار یا ولی وی گزارش دهند. با این حال، گزارشکردن خطاهای پزشکی از سوی کادر درمان امری است که بهندرت صورت میپذیرد و ترس از تعقیب قانونی، ترس ازدستدادن احترام بین همکاران و بیصلاحیت تلقیشدن در بین آنها و غیره موانعی برای افشای خطاها محسوب میشوند. بنابراین ایجاد فرهنگ و فضای مناسبی که کادر درمان بتوانند به دور از ترس و سرزنش به بیان خطاهای پزشکی صورتگرفته بپردازند و راهاندازی یک سیستم گزارشدهی اجباری در زمینه خطاهای پزشکی که ضمانت اجرای مدنی یا کیفری مناسب برای عدم گزارش خطاها را در بر داشته باشد، میتواند گام مهمی در جهت تامین حقوق و ایمنی بیمار، بهبود عملکرد سازمانهای بهداشتی و درمانی و کاهش خطاهای پزشکی باشد.
Vatani A, Tavajohi A, Piri Amirhajiloo F. The Necessity of Disclosure of Medical Errors: Basics, Systems and Obstacles. Iran J Forensic Med 2020; 26 (1) :121-129 URL: http://sjfm.ir/article-1-1087-fa.html