1- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، یاسوج، ایران ، jafar.farasat12@gmail.com 2- حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران 3- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی کشور، یاسوج، ایران
چکیده: (2786 مشاهده)
مقدمه: با توجه به شواهد عینی مبنی بر بازگشت بعضی از بیماران مبتلا به حیات نباتی به زندگی عادی پس از سپری شدن بیش از یک سال، تحقیقات پزشکی صورتگرفته گویای آن است که نواحی قشری مربوط به درک حس درد و درک جملات قابل فهم در این افراد، امکان فعالیت خود را حفظ میکند که این امر بصورت کلی میتواند حکایت از عدم یا لااقل تردید در زوال نسبی یا دائم کلیه منافع خصوصا منافع پنجگانه (بینایی، شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی) در اینگونه بیماران باشد. لذا این پژوهش با هدف بررسی چالشهای زوال منافع خصوصا حواس پنجگانه در بیماران حیات نباتی از منظر پزشکی، فقه و حقوق انجام گرفتهاست. روش: روش تحقیق در این پژوهش، کتابخانهای، توصیفی و تحلیلی و ارزیابی تحقیقات فقهی و حقوقی، همچنین پژوهشهای پزشکی در خصوص چند بیمار مبتلا به زندگی نباتی است. نتایج و نتیجه گیری: در پژوهش حاضر، یافتههای پزشکی، فقهی و حقوقی به نحوی است که به ابهامات موجود در زمینه وضعیت هوشیاری، تشخیص زوال یا عدم زوال منافع خصوصا منافع حواس پنجگانه در جهت بررسی احکام تعدد و تداخل دیات پاسخی متفاوت از سایر یافتهها داده شدهاست.مطابق یافتههای پزشکی، معاینات و آزمایشهایی که از بیماران حیات نباتی صورت گرفتهاست و همچنین وجود شواهد عینی مبنی بر فعالیت نواحی قشری مربوط به درک حس درد و همچنین شنوایی در حین بیان جملات قابل فهم و بازگشت برخی از این بیماران به زندگی عادی، نمیتوان از زوال قطعی منافع خصوصا منفعت حواس پنجگانه صحبت نمود. ادله اثبات زوال منافع از دیدگاه فقه و حقوق موضوعه، احصاء و کاربرد یا عدم کاربرد موارد احصاء شده بر فرد مبتلا به حیات نباتی بررسی و تحلیل شدهاست.
farasat J, azaritoon S, Amini K, saadatneshan S. Challenges of the five senses in vegetatative state patients from the perspective of medicine, jurisprudence and law. Iran J Forensic Med 2021; 26 (4) :33-44 URL: http://sjfm.ir/article-1-1211-fa.html
فراست جعفر، ازریتون سجاد، امینی کامروز، سعادت نشان سید محمد. چالش های زوال منافع در بیماران حیات نباتی از منظر پزشکی، فقه و حقوق. مجله پزشکی قانونی ایران. 1399; 26 (4) :33-44