[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو::
برای نویسندگان::
اصول شفافیت::
تماس با ما::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
گواهی‌ها

AWT IMAGE

Attribution-NonCommercial
CC BY-NC


AWT IMAGE

Open Access Publishing


AWT IMAGE

Prevent Plagiarism


AWT IMAGE

..
:: دوره 25، شماره 1 - ( 1398 ) ::
جلد 25 شماره 1 صفحات 103-99 برگشت به فهرست نسخه ها
تحلیل دستور عدم احیای بیماران فاقد حیات مستقر با استناد به ماده 372 ق.م.ا
علیرضا مشیراحمدی1 ، آریا حجازی 2، گلناز ثابتیان3 ، نازیلا بدیعیان‌موسوی4
1- گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- مرکز تحقیات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی، تهران، ایران ، arya_hedjazi@yahoo.com
3- مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
4- مرکز تحقیقات پزشکی قانونی، سازمان پزشکی قانونی، مشهد، ایران
چکیده:   (3708 مشاهده)
مقدمه: در عصر حاضر امکان حفظ اندام‌های حیاتی بدن با توجه به پیشرفت‌های عظیم صورت‌گرفته در علم پزشکی واقعه‌ای دور از ذهن نبوده و بهره‌گیری از علوم و تجهیزات پزشکی موجب شده تا نجات جان بیماران و بازگشت مجدد حیات به آنان ممکن شود. هر چند استفاده از این امکانات در اکثر مواقع کارگشا بوده و نتایج رضایت‌بخشی را نیز به‌دنبال داشته ‌است، لیکن در مواقع خاصی نیز به‌دلیل ماهیت بیماری، کهولت سن، ابتلا به یک بیماری زمینه‌ای یا دیگر عوامل مشابه، عملکرد اندام‌های حیاتی بدن دچار اختلال شدید شده، به گونه‌ای که حتی دانش پزشکی نیز از درمان آن عاجز است و عملاً هیچ اقدامی را در جهت حفظ بقا و استمرار حیات بیمار نمی‌توان به انجام رساند؛ موضوعی که موجب شده مباحثی پیرامون عدم انجام احیا در مواجهه با این‌ گونه بیماران شکل گیرد. اگر چه اقدام به DNR یا عدم انجام آن بحث‌های فلسفی و اخلاقی زیادی را معطوف به خود کرده ‌است، اما از جنبه حقوقی و قانونی نیز می‌توان به این قضیه نگریست. هدف این مطالعه، تحلیل دستور عدم احیای بیماران فاقد حیات مستقر با استناد به ماده ۳۷۲ ق.م.ا بود.
نتیجه‌گیری: با استفاده از مفهوم مخالف ماده ۳۷۲ ق.م.ا می‌توان از عدم مداخله کادر درمان در مواجهه با بیماران در حال احتضار و طی‌شدن روند طبیعی مرگ این اشخاص از طریق این ماده جرم‌زدایی کرد.
 
واژه‌های کلیدی: DNR، عدم احیا، عدم فایده درمان، حیات غیرمستقرر
متن کامل [PDF 627 kb]   (1225 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: حقوق پزشکی
دریافت: 1395/4/15 | ویرایش نهایی: 1399/11/11 | پذیرش: 1398/1/25 | انتشار الکترونیک: 1398/3/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Moshirahmadi A, Hejazi A, Sabetian G, Badiian Mousavi N. Analysis of “Do Not Resuscitate” Order in Patients without Established Life based on the Article 372 of the Islamic Penal Code. Iran J Forensic Med 2019; 25 (1) :99-103
URL: http://sjfm.ir/article-1-785-fa.html

مشیراحمدی علیرضا، حجازی آریا، ثابتیان گلناز، بدیعیان‌موسوی نازیلا. تحلیل دستور عدم احیای بیماران فاقد حیات مستقر با استناد به ماده 372 ق.م.ا. مجله پزشکی قانونی ایران. 1398; 25 (1) :99-103

URL: http://sjfm.ir/article-1-785-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 25، شماره 1 - ( 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله پزشکی قانونی ایران Iranian Journal of Forensic Medicine
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 38 queries by YEKTAWEB 4645