|
مسئولیت‌سنجی پزشکان جراح زیبایی با سه مبنای اماره تقصیر، نظریه تقصیر و تئوری خطر
|
امیرحمزه سالارزایی   |
| گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران ، amir_hsalar@theo.usb.ac.ir |
|
|
چکیده: (3410 مشاهده) |
مقدمه: غالباً حجم زیادی از جوانان و نوجوانان وقت و هزینه‌های هنگفتی را در باب جراحی زیبایی به خانواده‌ها و در نهایت جامعه تحمیل می‌کنند، بدون این که این اقدام منشا بیماری داشته و تامین‌کننده سلامت باشد. بلکه برعکس، چنانچه قوانین متعادل‌کننده و پیشگیرانه از بی‌رویه‌شدن این اقدامات تقنین نشود ضمن این که موجب تشکیل پرونده‌های عدیده قضایی می‌شود، جامعه پزشکی را هم برخلاف سوگندنامه آنها برای تامین سلامت جامعه، از مدار و رسالت اصلی خود خارج می‌کند. حال سئوال این است که کدام مبنای مسئولیت در خصوص پزشکان جراح زیبایی (محض) سازگارتر و به عدالت نزدیک‌تر است؟ لذا هدف این پژوهش، بررسی مسئولیت‌سنجی پزشکان جراح زیبایی با سه مبنای اماره تقصیر، نظریه تقصیر و تئوری خطر بود که به روش توصیفی- تحلیلی با جست‌وجو در بین منابع مربوطه انجام شد.
نتیجه‌گیری: از میان انواع مبانی مسئولیتِ پزشکان جراح زیبایی، در فرآیند کم و بیش پیچیده و پرفراز و نشیب اعمال پزشکی، تئوری خطر به عدالت و مصلحت اجتماعی جامعه هدف، نزدیک‌تر است. |
|
| واژه‌های کلیدی: پزشک، مسئولیت، اماره تقصیر، جراحی زیبایی، بیماری، تئوری خطر |
|
|
متن کامل [PDF 695 kb]
(1732 دریافت)
|
نوع مقاله: سرمقاله |
دریافت: 1397/3/8 | ویرایش نهایی: 1399/11/11 | پذیرش: 1398/3/20 | انتشار الکترونیک: 1398/6/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
